Pas geleden, toen Han en ik in een zaakje in Deventer iets kochten zag ik in een flits deze pop staan. Was me niet echt bewust van haar. Later, toen we verder aan het winkelen waren, vroeg Han aan mij of ik de figuur ook had zien staan. Hij wist me te vertellen dat er een papier bij lag waarop stond wie haar ontworpen had enz. en dat ze te koop stond. Toen pas begon het goed tot me door te dringen wat ik gezien had. Het mooie kopje, het tengere lange lijf en de suggestie dat ze op hele hoge hakken stond, was me bij gebleven. In welke staat de pop was wist ik niet. Begon toen erg te twijfelen of ik contact met de zaak moest opnemen om haar te reserveren. Eigenlijk had ik me voorgenomen om dergelijke objecten niet meer te bewerken. Je staat in veel lastige houdingen om te kunnen tekenen en schilderen.
Verder ben ik ook wel klaar met dit onderwerp.
Toch ben ik overstag gegaan. Had het gevoel dat ik erg spijt zou krijgen als ik niet zou informeren of ze nog te koop was.
Vanmorgen is ze gebracht en ze ziet er goed uit!!!
En dit stond op het papier:
Originele pintus mannequin
Beeldhouwer, boetseerder, schilder. Autodidact.
Belandde in 1957 in België en vestigde zich in 1962 als zelfstandig kunstenaar. Werkte aanvankelijk in klei en papier mâché. Ontdekte vervolgens de mogelijkheden geboden door polyester en later van polyurethaanschuim. Wist tenslotte zijn emoties en gevoelens te vertolken dank zij een grondige beheersing van de "polystirolo"-techniek.
Ik wil eerst eens goed nadenken wat ik met de hoog gehakte dame ga doen. Daarbij komt dat ik eerst nog ander werk wil maken op het platte vlak.
