Kunst in Lochem

Op weg naar een expositie in Hilversum schrijf ik dit blogverhaal. Het onderwerp is de kunstroute in Lochem die plaats gaat vinden van 19 t/m 21 april; het paasweekend. Het moge duidelijk zijn dat ik de bijrijder ben! Dat ik dit stukje in de auto schrijf, zegt ook iets over wat er allemaal op je afkomt en wat er gedaan moet worden in de aanloop naar een tentoonstelling. Deze reistijd kan hier dus mooi voor gebruikt worden.

Als Lochemse exposant mag je nog een kunstenaar uitnodigen van buiten de regio. Hij of zij kan dan ook tijdens de kunstroute zijn of haar werk ten toon stellen. Met heel veel plezier heb ik mijn jongste broer, Raymond, gevraagd. (zie link: Raymond Waltjen) Samen exposeren we in het centrum van de stad, in een prachtig, ruim pand aan de Walderstraat 10.

Het schilderij, een tweeluik, waar ik op dit moment mee bezig ben, heeft al in een heel vroeg stadium de titel meegekregen: "in vuur en vlam". Deze naam is boven komen drijven toen ik de achtergrond schilderde. Na deze eerste laag volgt dan het werk qua vorm en kleur. Dit betekent dat als een figuur helemaal klaar is, zowel het tekenen als het schilderen, de volgende vorm pas geplaatst kan worden. Als ik in dit tempo door werk, moet het gaan lukken om ook nog een "enkel" werk voor het paasweekend te realiseren.

We naderen Hilversum. Voor de bestuurder een rustig ritje. Mij heeft hij niet gehoord en Donald de "Tomtom" had ook weinig te melden.......

Artishock

Even een terugblik.
Tijdens de opening van 'n solo tentoonstelling van mijn werk in Artishock (Soest) in 2007 verscheen dit bericht in het gastenboek.

Als ik ergens exposeer gaat dat boek altijd mee en zolang de tentoonstelling duurt blijft het gastenboek daar liggen.
Zo gauw ik in de betreffende ruimte terug kom is het eerste wat ik doe: kijken of er iets nieuws geschreven staat!!
Helaas gebeurt het heel weinig, jammer het kan zo zinvol en leuk zijn voor de lezer.
Zelf maak ik me daar ook schuldig aan, dat ik bij een expositie van iemand anders ook niet even een berichtje achterlaat.
Ik kijk ook altijd vol bewondering naar mensen die (althans zo lijkt het ) heel vlot even iets neer zetten.

De oudere heer, die dit geschreven heeft, staat me nog goed voor de geest. Na deze opening mocht ik hem nog een keer elders ontmoeten. Natuurlijk snap ik dat het niet slim is van mij om juist van dit bericht een foto te plaatsen.
Hoe hoog leg je de lat voor iemand anders?! Ook met een paar woorden of een zinnetje ben ik dik tevreden.
Maar deze review hou ik er wel lekker in !!!!!!

Wiebe Giebels

Sinds een jaar ben ik de trotse bezitter van een tablet, maar bovenal de trotse bezitter van een eigen blog.
Aan dit blog was toen al in 't geheim gewerkt door Wiebe (jongste zoon), terwijl ik toen nog amper wist wat het woord "blog" inhield.
Nooit kunnen bevroeden dat ik ooit zelf zoiets zou bezitten, hoe handig voor het werk en wat voor plezier ik er aan zou beleven. Ik ben me wel bewust in wat voor luxe positie ik verkeer. Per email lever ik Wiebe mijn blogstukje met bijbehorende foto aan en hij verzorgt de rest.
De foto's haal ik doorgaans uit de map "bewerkt". Dat "bewerkt" houdt in, dat deze foto's eerst als ruw materiaal naar Wiebe worden gemaild. Vervolgens keurig uitgesneden en bewerkt worden deze afbeeldingen door hem terug gezonden. Daarna berg ik ze netjes op in de map ...... U snapt, de cirkel is rond!
Wiebe, bedankt voor al het werk!

Merijn, live optreden tijdens een tentoonstelling? Schrijf ik over jouw ook een blogstukje!!

Kunstproject Haaksbergen

Twee beeldend kunstenaars hebben lagere school leerlingen begeleid tijdens een kunstproject in Haaksbergen. Deze activiteit werd gehouden in de maand september 2013.
De schilderijen van Bernadette Brefeld en mijn eigen werk speelden daar een rol in.
Het thema waar de kinderen mee aan de slag moesten was "feest". Het actieve gedeelte van dit project vond deels plaats in "De Graanzolder". De galerie waar zowel Bernadette als ik op dat moment exposeerden.




Heel verrassend was het om steeds weer nieuwe dingen te ontdekken, uit eigen werk, waar de kinderen mee aan de slag gegaan waren. Regelmatig zag ik een bepaalde figuur terugkomen in hetgeen zij gekozen hadden om mee aan de slag te gaan. Waarom zij zovaak voor deze vorm kozen was mij niet duidelijk. Later hoorde ik van een van de begeleiders dat deze figuur hen deed denken aan "Pac-man". Voor hen een bekend poppetje uit een game.
Het gaat dus blijkbaar nog steeds op: Kunst, het is wat je er zelf in wilt zien ........!!!!!!